Het was tijd. De lunch was voorbij en intussen gezakt. De wolken ook. Was het een uurtje eerder nog redelijk droog, nu kwam er weer meer en meer regen uit de lucht. Tijdens een rondje door de garage was ik nog een paar andere sportschoenen tegengekomen. Dat leek me dus wel een goed idee. Ik had er tot nog toe weinig mee gedaan, dus ze moesten wel minder gesleten zijn dan de schoenen waar ik tot nu toe op liep. Vol goede moed begon ik aan mijn rondje. De eerste 90 seconden liepen best redelijk. Ik voelde wel dat we zaterdag mijn verjaardag hadden gevierd. En het bleek nu dat het gebak en de lange dag wel zijn invloed hadden. Maar, ik had geleerd van de vorige keren. Ik was vastbesloten om de dag af te maken. Na de drie minuten lopen begon ik mijn voeten te voelen. Tegen de tijd dat ik thuis was, wist ik zeker dat ik deze schoenen in ieder geval niet meer moest gebruiken om op te lopen. En dat trok langzaam door mijn benen. Ja, ik heb de dag afgemaakt, maar ik voel mijn knieƫn en benen als nooit te voren. Verstandig? Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik dinsdagavond een afspraak heb staan en dat ik me afvraag of die extra dag rust niet gewoon een goed idee is. Maar dat is van later zorg. Eerst vanavond relaxen en mijn spieren laten rusten.
P.S. De tracker werkte vandaag weer niet zoals het hoort. Helaas dus geen cijfers. En dat spijt mij ook, want ik had graag gezien hoe ik het vandaag gedaan had. Vooral ook omdat ik me aan het einde van de laatste drie minuten hardlopen toch wel heel erg kapot voelde.