FollowAls je eenmaal begint om een schema te negeren, dan wordt het makkelijker om dat vaker te doen. Van dat risico was ik mijzelf gisteren heel erg bewust. Het was heerlijk om gewoon een stukje James Bond te kijken en me verder even nergens heel druk over te maken. Maar als ik daar aan toe zou geven, dan wist ik ook dat mijn schema weer een knauw zou krijgen en dat van opbouwen dan eigenlijk geen spraken meer zou zijn. Dus heb ik mezelf om tien uur toch nog van de bank getrokken en in mijn loopkleding gehesen. De verandering was opmerkelijk. Van het relaxed en vermoeid zitten op de bank, stond ik ineens buiten en had ik er zin in. Gewoon lekker lopen. Dat wilde ik doen. En dat deed ik. Vijfentwintig minuten lang. En aan het einde had ik zelfs nog ruimte om even te versnellen. Dat geeft een goed gevoel. En bij mijn terugkomst kon ik zelfs de laatste ontploffing bij Bond nog meemaken. Een complete avond dus.