FollowVeel water drinken. Dat lees je in alle trainingsadviezen. Nou vond ik zelf dat ik altijd al veel dronk. Maar je gaat toch twijfelen. en zo zitten de bladen en de sites vol met goede adviezen. Uitkijken wat je eet en niet binnen twee uur na een maaltijd gaan lopen. En natuurlijk in de gaten houden dat je voedsel met hoge en lage glycemische index waarde op de juiste tijden in de juiste hoeveelheden tot je neemt.
Ik vind het er nog niet makkelijker op worden. En dat terwijl ik denk dat mijn grootste probleem eigenlijk helemaal niet bij die voeding ligt. Mijn probleem ligt gewoon bij mijn uithoudingsvermogen. Ook vandaag weer. De eerste 90 seconden lopen gingen eigenlijk best goed. Gewoon lekker, redelijk losjes en vol goede moed. Ondanks dat ik er van te voren niet echt veel vertrouwen in had. Maar de eerste 90 seconden gaven hoop. En toen kwamen de tweede. En de derde. En ik ging achteruit. Ik voelde mijn snelheid zakken. Elke keer dat ik weer moest gaan lopen, voelde ik dat ik toch nog niet zo goed was als ik had gehoopt. En daar lag mijn redding. Ontsnapt aan de greep van een onschuldige scholier. Of tenminste, dat denk ik. Een mini reep. Vol met allerlei GI waardes die ik niet ken, en waarschijnlijk ook niet wil weten. Maar hij lag daar. Eenzaam en alleen. En voor mijn laatste 90 seconden kon ik het niet meer aanzien. Of het nou goed of fout was, daar heb ik eigenlijk geen idee van. Maar ik heb mijn laatste 90 seconden ook gehaald. En de reep niet. Op naar dag drie. Reeploos, maar succesvol op zondag?