Ik geef het direct toe, het heeft te lang geduurd. En dan heb ik het niet alleen over het updaten van mijn blog. Ook het lopen zelf heeft te lang stil gelegen. Om allerlei redenen heb ik sinds de laatste blogpost van 25 november nog maar 3 keer gelopen. En zo zag ik mijzelf in december en januari langzaam conditie verliezen. Elke keer als ik mijn hardloop kleding tegenkwam had ik een excuus. Er waren nog dingen te doen, of er waren afspraken gemaakt die er voor zorgden dat ik vooral op dat moment niet kon gaan lopen. Allerlei onzin dus. En dat na die “ik ben hardcore” post over lopen in de sneeuw. Ik ben dus helemaal niet zo hardcore. En naarmate je langer wacht, voel je jezelf langzaam wegzakken in de vrees je schema niet meer te kunnen halen en dus te verliezen van jezelf. En het gevoel om te verliezen, dat stel je van nature liever uit. En uit. En uit.
Vandaag was de derde keer sinds 25 november. En om eerlijk te zijn, het was verschrikkelijk. Tenminste, als ik het afzette tegen de laatste echt trainingsrun die ik heb gedaan. Toen was ik moe, maar had ik gepresteerd. Vandaag lukte het gewoon niet. Natuurlijk kan ik het steken op slaap tekort, op drukte, op van alles en nog wat. Maar de essentie is dat ik gewoon niet meer heb getraind. Ik heb nog twee keer gelopen tussen 25 november en vandaag. Een korte opleving op 28 december en 4 januari. En die twee keer ging het niet eens zo slecht. Maar ook die zijn weer een maand terug. Vandaag lukte de 28 minuten onafgebroken echt niet. Minder was zelfs al zeker zo zwaar.
Is dat het dan? Ben ik nu hopeloos in mineur? Niet helemaal. Ten eerste zag ik dat een vriend in een comment al vroeg of ik nog wel aan het lopen ben. Dus mijn blog werkt. Dat is positief. Daarnaast heb ik met een vriendin afgesproken dat we dit jaar nog twee echte wedstrijden gaan lopen. En dat is dwingend. Dit jaar lopen we de Dam tot Dam loop en een halve marathon. En in 2010 moet er een echte marathon gaan komen. Het moet dus over zijn met de excuses. Terug naar het gevoel van de echte hardcore loper. En dat is iets wat ik vandaag wel ervaar. Het herstel gaat nog steeds snel en ik heb nergens last van. Dus moet het kunnen. Ik moet het alleen weer vaker gaan doen. En vaker gaan posten. Dus het gaat gebeuren. Echt. Drie keer in de week.
Hieronder even de rondjes die ik de laatste drie keren heb gedaan. Gewoon als referentie en als nulpunt om weer op verder te bouwen.
En, alweer lekker ana het rennen?
Volgens mij is hij ermee gestopt. Ik loop al maanden te checken voor nieuwe posts, maaar er verschijnt niets meer….
Arie, je had aardig gelijk. Er is een hoop veranderd in mijn privé situatie waardoor ik heel lang geen updates meer heb gedaan. Ik ga ook niet beloven dat ik nu trouw weer elke twee dagen loop en een update post, maar ik ga mijn best weer doen. Zie mijn nieuwe post.