Nu, nieuw. Opnieuw.

Ergens suddert het al een tijdje in mijn hoofd. In januari nog, toen ik in Engeland was voor besprekingen en vorige maand in Duitsland ook. Al hielp het natuurlijk niet dat mijn kamergenoot zijn wekker veel te vroeg zette om een rondje te gaan lopen. Toch, Martijn? Maar goed, het speelt alweer een tijdje in mijn achterhoofd. Ik moet weer eens gaan lopen. Om meerdere redenen.

Mijn conditie is op dit moment eigenlijk gewoon slecht te noemen. Dat gaat je toch in de weg zitten. Dus daar moet wat aan gebeuren. Daarnaast is het de afgelopen week gewoon geweldig weer. Dat geeft ook weer te denken. Dus ik heb de schoenen weer eens afgestoft en ben vandaag op pad gegaan. Maar wel anders dan andere keren.

De afgelopen dagen ben ik begonnen in het Start to Run boekje van Runners World. Gewoon, om me psychologisch voor te bereiden dat ik weer wat wilde gaan doen. Op een of andere manier heb ik dat nodig. Ik moet me altijd even inlezen, even wat materiaal verzamelen etc. Dat geeft mij een zetje om dingen ook echt te gaan doen. Als dat is wat nodig is, dan koop je dus maar zo’n boekje. En dan zit je vanaf de bank over de rand van je boekje te kijken naar een vriend die de marathon van Rotterdam in een super tijd loopt.

Op basis van wat ik gelezen heb, heb ik deze keer besloten niet met allerlei schema’s te gaan werken. Ik wil gewoon weer wat gaan lopen, zonder daar direct allerlei prestatiedruk op te leggen. Nou ja, dat doe je natuurlijk uiteindelijk toch, want je hoopt toch elke keer wat sneller te zijn. Maar deze keer dan niet op basis van een schema. Dus, ik kleedde me om, deed mijn koptelefoon op en ging naar buiten.

Wat is er anders dan andere keren? Nou ja, die koptelefoon is er al een. Ik heb een band om mijn arm met mijn smartphone. Die logt mijn activiteit. Deze keer eens met Strava, omdat ik benieuwd ben of dat wat toe toe voegen heeft ten opzichte van Endomondo of Runkeeper. Ik heb een mid-tempo playlist opgezocht op Spotify om mijn looptempo een beetje rustig te houden. Muziek helpt altijd. Dus ook bij het lopen. Dat heb ik wel gemerkt. Het ging wel lekker. Ik heb me nooit afgevraagd hoe ver ik nu al was, hoe snel ik dat stuk gelopen heb of hoe dat een vorige keer is geweest. Dat maakte het lopen voor mij wel meer ontspannen. De keuze van mijn playlist was wel heel bewust. Ik wil niet te hard van stapel gaan en een mid-tempo lijst helpt daar misschien wel bij. Daarbij wil ik ook makkelijker kunnen stoppen. Eerdere keren liep ik mezelf helemaal stuk, maar dat ben ik deze keer niet van plan. Deze keer houd ik me rustig en blijf ik op mijn eigen tempo lopen. Als ik merk dat ik mezelf moet gaan pushen om verder te komen, dan hou ik gewoon op en ga wandelen. De eerste paar keer voelde dat vreemd, maar aan het einde liep ik veel lekkerder dan vorige keren. Mijn tempo is nog niet op het oude niveau, maar dat hoeft ook nog niet. Eerst maar eens lekker conditie opbouwen zonder dat daar direct allerlei druk op ligt. Ik ben in ieder geval tevreden met vandaag. Nou de volgende training nog. En die daarna en daarna en daarna en… En een groepje mensen die me op mijn schouders tikt als ik niet gelopen heb. Doe jij mee?


Sponsor: canadianviagras.com

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Running

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *