FollowJa, ik weet het. Ik ben lui geweest. Ik heb mijn schema niet aangehouden en ik heb geluierd… Nou ja, niet helemaal. Ik heb na Berlijn niet meer hard gelopen, maar dat had een reden. Tot en met afgelopen zondag had ik erg vel last van mijn spieren na een drukke, drukke Web 2.0 Expo. En vandaag was weer de eerste keer. Het was al laat, ik had niet veel gegeten en veel te veel file gehad. Zoals altijd begon ik dus weer met de twijfel of ik de run deze keer wel zou afmaken. Maar halverwege kon ik met overtuiging tegen mijzelf zeggen dat ik het nog niet opgegeven had, dus dat ik dat vandaag ook niet zou doen. De snelheid was vandaag ver te zoeken en soepel ging het ook niet echt. Maar ik heb het wel gehaald en ik ben tevreden. Op naar dag 2. Dan gaat het vast weer beter.
Monthly Archives: oktober 2008
oktober 2008
Week 5 dag 3 – 23 oktober 2008
Van te voren had ik me al voorgenomen om in Berlijn te gaan lopen. Ik ben op dit moment in Berlijn vanwege de Web 2.0 Expo die hier gehouden wordt. Voor meer informatie over wat ik daar doe, moet je maar even op www.arnehulstein.nl kijken. Er was deze week maar een mogelijkheid om een rondje te lopen. Dag drie van week vijf nog wel. De dag die op de forums naar voren komt als de zwaarste van het stel. Twintig minuten onafgebroken lopen. Ongeveer een eeuwigheid als je mijn mening gevraagd had. Maar goed, op woensdagochtend de schoenen aangetrokken en de Frankfurter Allee afgelopen. Een lang eind, maar het was mooi om tussen de torens van de Frankfurter Turms door te lopen. Het was 17 jaar geleden dat ik hier ben geweest. Dat maakt het toch apart. En het belangrijkste is natuurlijk dat ik de dag weer gehaald heb. En dat ik ook nog op tijd bij het conferentie centrum om het begin goed mee te maken. Helaas deed TTSM het hier niet, maar binnenkort plaats ik nog wel wat foto’s.
Week 5 Dag 2 – 19 oktober 2008
Dag twee kreeg me er bijna onder. Nou ja, zo leek het wel. Maar het bleek achteraf allemaal erg mee te vallen. Het zwaarste waren de eerste dertien minuten hardlopen. Als je dan in het schema kijkt, dan zie je dat ik ook acht minuten had moeten lopen. Het was allemaal per ongeluk. Ik was druk aan lopen en had voor mezelf een doel gesteld waarvan ik dacht dat daar het einde van de eerste acht minuten was. En toen ik daar liep hoorde ik inderdaad ‘congratulations’. Maar daarna verstond ik ‘keep going’. Of het nou de wind was, een passerende auto of de afleiding van een andere loper aan de andere kant van de weg, maar ik ging door. Ik hield me vast aan het ‘keep going’ en liep de dijk op. Bovenaan de dijk had ik het helemaal gehad. Het einde moest nu wel in zicht zijn. En jawel, na 200 meter kwam de stem weer en die zei ‘Ok, you can do it, just another eight minute run’. Ik was het even kwijt. Lachend nam ik even een korte pauze. Ik heb misschien 150 meter gelopen voordat ik vol overtuiging aan mijn tweede ‘acht’ minuten begon. Het is dus een run van 13 minuten geworden en een van 6. Meer dan het schema vraagt, maar het is allemaal gelukt. Ik ben tevreden. Dat belooft wat voor Berlijn.
Week 5 Dag 1 – 16 oktober 2008
Een nieuwe week. Maar vanavond was ik vol overtuiging begonnen. Natuurlijk had ik wat twijfels, maar als ik het afgelopen dinsdag kon, dan moest ik het nu ook kunnen. En vol goede moed stapte ik de deur uit. en het liep eigenlijk ook nog best makkelijk. De eerste vijf minuten dan. Na wat gerommel, omdat TTSM weer niet vlekkeloos wilde starten, besloot ik om de telefoon weg te stoppen en gewoon door te lopen. Pas bij de eerste break lukte het om TTSM te starten. Dat dacht ik tenminste. Maar aan het einde van de run bleek dat hij helemaal niets heeft vastgelegd. Helaas. Maar goed, ik heb het gehaald. En dat is het belangrijkste.
Ik merkte wel dat ik bij de tweede run minder vloeiend ging lopen. De spieren in mijn benen gingen meer trekken en het liep gewoon allemaal wat minder makkelijk. Misschien dat dat komt omdat ik een rustdag minder had tussen vandaag en dinsdag, maar ik weet dat natuurlijk niet zeker. De laatste vijf minuten lopen werd steeds spannender. Een paar flitsen en grote klappen. En ik was ook tenminste vijf minuten hardlopen van mijn huis. Dus ik moest wel. En intussen in de gaten houden waar ik eventueel kon schuilen als het echt dichtbij zou komen. Dat bleek uiteindelijk ook wel nodig. Net aan het einde van de vijf minuten lopen, was ik blij dat ik bij het gebouw van een therapeut kwam. Want daar begon het behoorlijk hard te regenen en het dak gaf wat beschutting. Na een paar rondjes onder het afdak, besloot ik het er uiteindelijk toch op te wagen en het laatste stukje te lopen. Redelijk droog kwam ik thuis. Heerlijk. Weer een dag gehaald. Zondag dag 2.
Week 4 Dag 3 – 14 oktober 2008
De beste graadmeter voor vooruitgang is het lopen van dezelfde ronde en dan kijken hoe het voelt. Vandaag heb ik dat gedaan. Ik heb dezelfde ronde gelopen als op week 3 dag 1 en het ging vandaag veel beter. Waar ik vorige keer de laatste meters op mijn tandvlees liep en verlangde naar het verlossende eindwoord, had ik nu nog een vijf minutenloop voor de boeg. En hoewel ik ook nu de laatste 400 meter twijfelde of ik er nog niet was, heb ik het wel veel gemakkelijker uitgelopen dan de vorige keer. Helaas werkte TTSM toen niet, maar nu wel. Wat een afstand heb ik afgelegd. En hoewel ik mijn benen wel voel, ben ik gewoon blij met mijn vooruitgang.
Op naar Week 5 dag 1.
Week 4 Dag 2 – 12 oktober 2008
Wat een prachtige dag. De zon weerkaatst op de rode herfstbladeren als ik de deur achter mij dicht trek. Het is ook op een andere manier een opwindende dag vandaag. Ik loop voor het eerst op mijn nieuwe schoenen. En aangezien je bij hardlopen niet veel materiaal voordeel kunt krijgen behalve je schoenen, ben ik als materiaalliefhebber wel benieuwd naar het resultaat. Natuurlijk ook, omdat ik wil weten of de uitgegeven euro’s wel genoeg effect hebben. en het resultaat mag er zijn. Niet alleen heb ik week 4 dag 2 uitgelopen, ik heb ook weinig tot geen last van mijn knieën. Daar was het allemaal om te doen natuurlijk. Nu alleen nog meer uithoudingsvermogen, zodat ik ook mentaal overtuigd ben van het feit dat ik het uit ga lopen. Nu is het nog steeds vooral een keuze. Maar ook dat moet mettertijd verbeteren. Nu ben ik er in ieder geval wel heel tevreden mee.
Week 4 Dag Auw. – 10 oktober 2008
Ik hou van materialen. Ik hou van techniek. En ik hou ervan om dingen te kopen waarvan ik het gevoel heb dat ze mijn sportprestaties gaan verbeteren. Dat heb ik gisteravond dus gedaan. Ik heb mezelf een paar schoenen aan laten meten door Koole Sport in Middelburg. Mijn gadget-hart kwam helemaal tot leven bij het frame per frame bekijken van de beelden van de camera. En toen zag ik het. Mijn been maakte een hele rare hoek ten opzichte van mijn been. Een onmogelijke hoek eigenlijk. Ineens was het duidelijk waar de pijn aan de binnenkanten van mijn knieën vandaan kwam. Mijn voet rolde door naar binnen terwijl mijn knie eerder wat naar buiten ging. De keuze voor de schoenen was dan ook snel gemaakt. Een extra harde binnenkant, zodat mijn been rechter blijft staan bij dezelfde belasting. En toen ik met de andere schoenen nog een keer voor de camera heen en weer draafde, bleek het direct effect te hebben. Geweldig. Daarna heb ik nog een kwartier tussen drie verschillende paren staan twijfelen en de knoop doorgehakt. Ik loop op gel. Na jaren alleen maar op maximale lucht te hebben gelopen, heb ik nu een paar Asics gekocht. En ik zie er naar uit om er op te lopen. Maar niet vandaag. Want na de Performa 2008 in de Jaarbeurs in Utrecht gisteren, deed het lopen op het baantje in de winkel al heel erg zeer. Met pijn in mijn hart heb ik dan ook besloten om vandaag een extra rustdag in te lassen. Ofwel, om een keer over te slaan. Eigenlijk ook op advies van de man in de winkel. Want anders was ik vandaag vast eigenwijs genoeg geweest om mezelf stuk te lopen. Maar daar vind ik het toch wel weer te leuk voor. Dus zit ik hier vanavond. Achter de computer. Te tikken over lopen. Want het echte lopen komt zondag pas weer. Ik ben benieuwd.
Week 4 Dag 1 – 8 oktober 2008
Ik ging droog van huis, maar wat ben ik nat geworden. Het was een prachtige avond. Een lekkere temperatuur, een heldere lucht en een prachtige maan. Ik moest eruit. Dinsdagavond kon ik niet lopen, omdat ik pas laat terug was van een afspraak. Het moest dus vandaag, anders zou mijn hele loopschema in duigen vallen. En rustdagen zijn belangrijk, om niet te zeggen onontbeerlijk. En mijn benen zijn mij dankbaar voor de extra tijd die ik ze gisteren gegund heb. Dat was vandaag wel te voelen. De eerste drie minuten run was zeker niet soepel, maar de vijf minuten daarna ging een stuk beter. En ik ben onder de indruk van de afstanden die ik haalde. Zodra je hoort hoe lang je moet gaan lopen, schat je toch in tot waar je gaat komen. En alle keren ben ik vanavond verder gekomen dan ik verwacht had. Dat was te merken ook. Toen ik mijn laatste passen zette en bij het ‘congratulations’ mijn handen in overwinning omhoog stak, kwam daarmee ook de hitte omhoog. In seconden stoomde ik uit mijn jasje. Ik vermoed dan ook dat andere weggebruikers mij niet voorbij zagen komen, maar het idee hadden dat een oude stoomtrein ontsnapt was uit de remise. De wolken moeten er vanaf geslagen hebben. Maar dat geeft niks. Want ondanks dat ik de avond begon met een rotgevoel, had ik besloten om mijn nieuwe week toch gewoon te beginnen. En voor de laatste vijf minuten heb ik mezelf nog ingeprent dat ik om niets op zou houden met rennen totdat de gong geklonken had. Ik ben tevreden. Nee, ik ben zeer tevreden. Had je mij drie weken geleden gezegd dat ik deze serie kon lopen en nog leven naderhand, dan had ik het niet geloofd. Nu? Nu geloof ik in langere afstanden en hogere snelheden. Ik heb er zin in. Morgen naar Middelburg. Echte hardloopschoenen laten aanmeten bij een echte hardloopzaak met filmpjes, voetafdrukken etc. Want diep in mijn hart hou ik toch nog steeds van materiaal.
Week 3 Dag 3 – 5 oktober 2008
Het was tijd. De lunch was voorbij en intussen gezakt. De wolken ook. Was het een uurtje eerder nog redelijk droog, nu kwam er weer meer en meer regen uit de lucht. Tijdens een rondje door de garage was ik nog een paar andere sportschoenen tegengekomen. Dat leek me dus wel een goed idee. Ik had er tot nog toe weinig mee gedaan, dus ze moesten wel minder gesleten zijn dan de schoenen waar ik tot nu toe op liep. Vol goede moed begon ik aan mijn rondje. De eerste 90 seconden liepen best redelijk. Ik voelde wel dat we zaterdag mijn verjaardag hadden gevierd. En het bleek nu dat het gebak en de lange dag wel zijn invloed hadden. Maar, ik had geleerd van de vorige keren. Ik was vastbesloten om de dag af te maken. Na de drie minuten lopen begon ik mijn voeten te voelen. Tegen de tijd dat ik thuis was, wist ik zeker dat ik deze schoenen in ieder geval niet meer moest gebruiken om op te lopen. En dat trok langzaam door mijn benen. Ja, ik heb de dag afgemaakt, maar ik voel mijn knieën en benen als nooit te voren. Verstandig? Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik dinsdagavond een afspraak heb staan en dat ik me afvraag of die extra dag rust niet gewoon een goed idee is. Maar dat is van later zorg. Eerst vanavond relaxen en mijn spieren laten rusten.
P.S. De tracker werkte vandaag weer niet zoals het hoort. Helaas dus geen cijfers. En dat spijt mij ook, want ik had graag gezien hoe ik het vandaag gedaan had. Vooral ook omdat ik me aan het einde van de laatste drie minuten hardlopen toch wel heel erg kapot voelde.
Week 3 Dag 2 – 3 oktober 2008
Wat een hondenweer. Terwijl ik mijn 5 minuten warmliep begon het ineens te hozen. Zelfs mijn nieuwe running jack leek er niet tegen opgewassen. Langzaam raakte mijn trainingsbroek doorweekt. Dat kan niet goed zijn. Als je broek zo nat is worden je spieren waarschijnlijk niet echt lekker warm. De N95 in mijn zak begon natuurlijk ook een steeds grotere kans te lopen om doorweekt te raken. Dat kan natuurlijk niet lang goed gaan. Dus snel met mijn opwarm rondje en de eerste 90 seconden lopen terug gegaan naar de garage. Daar even een plastic zakje om de N95 en weer door. Wel heel apart om door de buurt te lopen en de regenvlagen onder de lantarenpalen door te slaan. Vooral omdat je het dan nog leuk vindt om te lopen ook. Dat is natuurlijk wel absurd… Maar goed, ik ben benieuwd hoe mijn benen morgen voelen als ik mijn verjaardag ga vieren. Ik denk dat ik niet veel benen meer over ga hebben. En zondag staat dan ook weer snel voor de deur…